برای خواندن اين مطلب در خبرنامه ی گويا روی اينجا کليک کنيد.
sokhan June 25, 2008 06:42 AMجناب آقای سخن
اولا بسیار ممنون که نظر خود را در باره مقاله آقای اکبر گنجی فرمودید ! من به درست یا غلط بودن نظر گنجی به طور مستقیم کاری ندارم چون باید بدرستی به نقذ گذاشته شود!
اما شماتا کنون دو بار با این جمله "اکنون زمان این سخن نیست " بانگ خودرابلند کرده اید و بر گوینده نهیب زده اید
1:در هنگام نقد از دکتر علی شریعتی
2:در همین مقاله
اگر نظر کانت را قبول کنیم که برای راستی ازمایی یک قضیه باید انر از لحاظ صوری بررسی کنیم !بنظر می رسد حرف شما که "اکنون زمان این سخن نیست "و حرف حکومت های استبدادی "اکنون زمان این سخن نیست "از یک آبشخور ناخوداگاه روانی سرچشمه میگیرد(چون نگرش حکومت استبدادی بیشتر از ناخوداگاه حاکم ناشی می شود)!
از اینرو بنظر میرسد ناخوداگاه روانی شما ( زمانی به عنوان یک بسیجی معتقد ) هنوز در حال تاثیر گذاری است درحالیکه به ظاهر خود را از ان جدا کرده اید!
با تشکر از شما ارسطو
ّ
ارسطو دیوانی July 7, 2008 06:01 PMسلام
امروز که کشکول خبری هفته (۴۵) را خواندم، برایم جالب بود که به داستان پیام دانشجو اشاره کرده بودید. در یکی از یادداشت هایم در مورد پالیزدار( حدود دو هفته پیش با عنوان "هزینه ای ناگزیر") به آن اشاره کرده بودم. خوشحال می شوم به وبلاگ کم خواننده من سری بزنید.
آقای محترم
من هر هفته مقاله های شما را می خوانم و لذت می برم. زنده باشيد. ولی از اين که اين اندازه به جا و درست اين آقای سجادی را مورد لطف قرار می دهيد قربانتان می روم!