ف.م.سخن

fe-mime aziz: matlabe shomarehye 92 tamam ma'na yek shah-kaareh. Damet garm wa ghalamet rassatar

***

از لطف شما متشکرم. سخن

من دارم همۀ مطالبی که علیه فرهاد جعفری نوشته شده جمع می کنم. به وبلاگش هم سر می زنم. شاید فرصتی دست داد بعدا به جمع بندی ای از این ها برسم. اما موضوع اصلا کافه پیانو نیست. به نظر من الان موضوع وصل کردن حرکات مردم به خارج و استفاده از قپانی، کابل و ... برای این اتصال است. سری به وبلاگ جعفری بزنید و ببینید بین "جواد آزاده" و بندیانش وی کدام را انتخاب کرده است. چرا کسی حق نداشته باشد به شیوه ای مدنی به این انتخاب تف بیاندازد؟

***

البته هر کسی حق دارد به هر طریق مدنی اعتراض خود را نشان دهد، ولی من بیشتر از آن که به فکر عمل فرهاد جعفری باشم، به فکر عمل خودمان هستم. خوب و بد کار او آن قدر برایم اهمیت ندارد که خوب و بد کارِ کسانی که می خواهند ایران فردا را اداره کنند؟ آیا نظر شما غیر از این است؟ سخن

جناب آقای سخن عزیز
من با استدلال شما در باره ی نحوه ی برخورد برخی از مردم با فرهاد جعفری موافق نیستم. به نظرم آن همه چیزهایی که فرمودید در باره ی دیکتاتور شدن کسانی که از این کارها می کنند و تهدید و تحدید نویسنده ی بیچاره و خاموش شدن ذوق هنری آن طفل و خلاصه حتا ارتباط داشتن یا نداشتن آن کتاب دیروز با موضوع دعوای امروز، هیچ کدام دلیل کافی برای رد کردن و یا محکوم کردن آن عمل نیست. ببینید اسمش را گذاشته اند "مبارزه ی مدنی". دو کلمه. بی ابهام. هیچ ادعای دیگری هم ندارند. مبارزه نیست؟ یا مدنی نیست؟ متاسفانه شما در این بخش از راه استدلال بیرون رفته اید و با شوخی با مفهوم واژه ی مدنی، سعی در تخطئه ی آن دارید. این روش از شما انتظار نمی رفت.
دوست بزرگوار! کسانی که کتاب ایشان را پیش از این خریده اند به نوعی به ایشان رای اعتماد داده اند. می توانید بگویید چه گونه می توانستند به ایشان بگویند که دیگر به ایشان اعتماد و علاقه ندارند و به اعمال شان اعتراض دارند؟
اگر شما این روش را دوست ندارید، این حق شما است. اما لطفا حق دیگران را هم به رسمیت بشناسید.

***

از این که لطف کردید نظر خود را در این جا نوشتید متشکرم. موضوع همین است که بهترین راه اعتراض به کسی که می نویسد نوشتن است. شما به من اعتراض دارید و می نویسید و این بهترین کار است. برگرداندن کتاب جعفری ایرادی ندارد. نظر من این است که این کار، طرف مورد اعتراض را به واکنش غیرمنطقی وادار می کند. و اصلا شخص آقای جعفری به کنار، مسئله، خود ما هستیم. شیوه هایی که امروز اختیار می کنیم فردا در جامعه نُرم می شود و به دیگران تسری پیدا می کند. حتی گریبان خود ما را می گیرد و گرفتارمان می کند. این بلایی ست که بعد از انقلاب سر خودمان آمد چرا که نسبت به شیوه هایی که نسبت به برخی "بد" به نظر نمی آمد سکوت کردیم و اجازه دادیم تا آن شیوه ها پا بگیرد و رشدکند. این رشد، سرطانی شد و به جان خودمان افتاد. نگرانی من از این جهت است والا فرستادن چند ده جلد کتاب به ناشر، ظاهرا هیچ اشکال مدنی ندارد. اگر نظر دیگری داشته باشید خوشحال می شوم که در همین جا بنویسید تا دیگران نیز استفاده کنند. سخن

با سلام به استاد سخن

در کیهان امروز موخه 88-5-7 سوتی جالبی دیدم .در خبر ویژه ای با عنوان" سبز لجني با نشان اسلحه داس ، چكش و ستاره داوود! (خبر ويژه)" افشا شده که در جبهه مدعیان اصلاح طلبی از همه انواع و اشخاص اپوزیسیون موجود است . از جمله " منصور حکمت ".

ظاهرا حضرات کیهان نمیدانند منصور حکمت دبیر کل حزب کمونیست کارگری سال 81 شمسی در گذشته است.
http://www.kayhannews.ir/880507/2.htm

با عبور از چند فیلتر و با در نظر گرفتن هزار جور خطر و بدبختی پیشت آمدم تا مثل یک دوست نظرت را بپرسم اما تو کوچکترین جوابی ندادی البته می دانستم کلاست خیلی بالاست و با بزرگان می پری نه با بدبخت بیچاره ها...اما اون قلم صمیمی و دوست داشتنیت گولم زد...دیگر لازم نیست پیشم بیائی خداحافظ!

با درود به سرور عزیز و ارجمند
در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی موسسه انتشارات امیر کبیر ٰ چاپ سپهر تهران چاپ پنجم سال 2535 ص 112 در سطور 55 و 56 با استناد از شاهنامه بایسنقری تحت عنوان "پرسیدن سهراب نام سرداران ایران را از هجیر" نیز چنین آمده است.
چو گودرز و هشتاد پور گزین
همه نامداران با آفرین
نباشد بایران تن من مباد
چنین دارم از موبد پاک یاد