ف.م.سخن

ف.م.سخن در فیس بوک

بالاخره بعد از مدت ها، فرصت کردم چند مطلب کوتاه در فیس بوک بگذارم. برای خواندن مطالب فیس بوکی، لینک زیر را کلیک کنید:
ف.م.سخن در فیس بوک

بعضی از فیس بوک نوشته ها را محض نمونه این جا ذکر می کنم:

محمد قوچانی در دیباچه ی شماره ی اول مهرنامه می نویسد: "ما بر خلاف کارل مارکس به جای تغییر جهان در پی تفسیر جهان هستیم...". یک لحظه جهان بدون تغییر را تصور کنید... الان حتماً روی درخت نشسته بودیم...

***

محقق الدوله می گفت این روزها در حضور اعلیحضرت [مظفرالدین شاه] یک نفر را استیکان به مقعدش کرده اند. تمام فرو رفته و نتوانسته اند بیرون آورند. دکتر ادکاک را آورده اند که در آورد. در ضمنِ کار شکسته است...گفت فخرالملک را چندی قبل تخم مرغ به مقعدش کرده اند بعد به حضور رفته تخم کرده است. این است شاه ما و ذوق و سلیقه و تفنّن و عیش او و اینها هستند رجال ما و این است مملکت ما خداوند اصلاح کند." یادداشتهای فروغی، ص141

***

"جرس: شجاع الدین شفا، نویسنده متهتک ایرانی، که سه دهه پایانی عمرش را به هتک باورهای دینی و اسلامی گذراند در پاریس درگذشت". راست می گوید جرس. شفا متهتک بود. چرا؟ چون می گفت: "ایران کهن ما برای بازیابی اصالت تاریخی خود باید نخست اصالت فرهنگی خویش را بازیابد، و چنین بازیابی مستلزم یک خانه تکانی فکری در مقیاسی هزاره ای است. آنچه امروز واقعا مورد نیاز ملت ماست جراحی پلاستیک نیست، تولدی دیگر است."

***

کیهان:"شجاع الدين شفا معاون دربار پهلوي و نويسنده كتاب هاي ديني با گرايشات يهودي و بهايي در سن 92 سالگي در پاريس و در حالي جان سپرد كه به مدت چند هفته با وضعيتي وخيم بستري بود." نمونه ای از گرایشات یهودی شادروان شفا به نقل از تولدی دیگر چاپ امریکا صفحه 57: خدای تورات که یهوه نام دارد... با یک پیغمبرش کباب و آبگوشت میخورد... به پیغمبر دیگرش دستور میدهد که روی نان روزانه اش گُه بمالد و بخورد...

***

فکر کنم فهمیدم که چرا آقای شفا، به قول عطاءالله مهاجرانی متهتک است. برای این که در صفحه ی 361 تولدی دیگر (چاپ آمریکا) نوشته است: قانون شرعی دیگری که آن نیز اختصاص به بخش شیعه جهان اسلام دارد و نظیر آنرا در بخش سنی این جهان اسلامی و در دو آئین "توحیدی" دیگر نمیتوان یافت، قانون "متعه" یا صیغه است که منتقدین آن، آنرا فحشای مشروع یا فحشای اسلامی نامیده اند..." حالا متوجه شدم که خدابیامرز آقای شفا خیلی هتاکی کرده است!

سخنی با خوانندگان

آقای مجید ملک نویسنده ی وب لاگ اینجا کرمان است در بخش نظرات نوشته اند:
"با عبور از چند فیلتر و با در نظر گرفتن هزار جور خطر و بدبختی پیشت آمدم تا مثل یک دوست نظرت را بپرسم اما تو کوچکترین جوابی ندادی البته می دانستم کلاست خیلی بالاست و با بزرگان می پری نه با بدبخت بیچاره ها... اما اون قلم صمیمی و دوست داشتنیت گولم زد... دیگر لازم نیست پیشم بیائی خداحافظ!"

من از ایشان به خاطر تمام زحماتی که برای باز کردن صفحه ی این وب لاگ متحمل شده اند و نظر خود را درج کرده اند تشکر می کنم. این که می نویسند "می دانستم کلاس ات بالاست و با بزرگان می پری..." خیر چنین نیست و نه کلاسی در کار است ، نه بزرگ و کوچکی در میان. این شیوه ی برخورد صحیح نیست. اولا ممنون ام که وب لاگ خودتان را به من معرفی کردید. ثانیا من و دیگر خوانندگان شما، اگر به وب لاگ شما مراجعه می کنیم، به خاطر محتوای نوشته های شماست و نه بزرگی و کوچکی و حرف های این چنین. این شما هستید که وزن وب لاگ تان را تعیین می کنید نه مُراجعی که اصلا معلوم نیست کیست. حدود هفت هشت سال پیش هم در جایی نوشتم که تعداد کلیک کنندگان یک وب لاگ دلیل خوب و بد بودن آن وب لاگ نیست. ممکن است یک وب لاگ مطالبی بسیار عالی داشته باشد ولی تعداد مراجعان اش کم باشد. این از ارزش وب لاگ او چیزی کم نمی کند همان طور که تعداد مراجعان چند هزار تایی هم به وب لاگ پُرمُراجع چیزی اضافه نمی کند.

این امر در کتاب و کتاب‌خوانی هم صادق است. چه بسیار کتاب های عالی که در ابتدا صد خواننده هم نداشته اند. در همین وب لاگ شهر چه بسیار وب لاگ های خواندنی که تعداد مراجعان شان به اندازه ی انگشتان یک دست هم نمی رسد.

نویسنده البته برای خوانده شدن می نویسد. نوشته ای که خواننده نداشته باشد قطعا بی فایده خواهد بود یا بی فایده خواهد ماند. برای معرفی خود و افزایش تعداد خواننده باید تلاش کرد. اگر وب لاگی خواننده نداشته باشد نویسنده اش انگیزه برای نوشتن را از دست خواهد داد و دیر یا زود کرکره ی وب لاگ اش را پایین خواهد کشید. این ها مسائلی ست که همه ی ما وب لاگ نویسان با آن رو به رو هستیم. ولی اگر قرار بر افزایش تعداد خواننده باشد، اصل، محتوای وب لاگ خواهد بود نه هیچ عامل دیگر...

رفتم ده بیست نسخه مجله را ورق زدم تا این چند جمله از نویسنده ی دانشمند، استاد محمدعلی اسلامی ندوشن را که در مورد رابطه ی خواننده و نویسنده است برای شما پیدا کنم. این مطلب در زمستان سال 1348 نوشته شده. عنوان آن "خواننده و نویسنده" است و محتوای آن می تواند به خواننده و نویسنده ی وب لاگی امروز هم مربوط شود. می نویسند:
"در ایجاد یک اثر، سهم خواننده از سهم نویسنده کمتر نیست... اگر کسی بگوید که برای دل خود می نویسد دروغ گفته است... وجود نویسنده وابسته به وجود خواننده است... هیچ خواننده ای حاضر نیست نوشته ای را که به نحوی از انحاء (ولو با رشته های نازک) با روح و سرنوشت او پیوستگی نیابد، بخواند... ما به هر نوشته ای که روی ببریم، برای آن است که در آن گمشده ای داریم... این بدان معنا نیست که هر اثری خوانندهء بیشتری داشت، حتما ارزش بیشتری داشته. عده ای از خوانندگان بر سطح شنا می کنند، و نوشته برای آنها بیشتر خاصیت سرگرم کننده و مخدر دارد... ارزش اثر را بر حسب تعداد خوانندگانش نمی سنجیم... تعداد خواننده، روشنگر توفیق اثر هست بشرط آنکه با عوامل دیگری نیز که ذکر خواهیم کرد، جمع گردد. یکی مقاومت اثر در برابر زمان است... بعضی نوشته ها که رغبت عده زیادی از خواننده را هم بر می انگیزند مانند دستمال کاغذی هستند، فقط یکبار به کار می روند، و بعد بدور افکنده می شوند... سوم اهمیت جنبهء کیفی خواننده است. در درجهء اول تشخیص خوانندهء صاحبنظر ملاک قبول قرار می گیرد..."

در سال 1348 یعنی حدود 40 سال پیش، اینترنت و وب لاگ نبوده ولی محتوای این نوشته دقیقا برای وب لاگ نویسان نیز ملاک است. من امیدوارم آقای مجید ملک در کار وب لاگ نویسی موفق باشند. من به عنوان یکی از هزاران مُراجع به اینترنت هر گاه امکان اش باشد به وب لاگ ایشان سر خواهم زد. در مورد مطلبی هم اگر نظری داشته باشم، آن را همین جا یا در مطالب کشکول خواهم نوشت.

شاید لازم باشد این نکته را مجدداً یادآوری کنم که از سال ها پیش، از گذاشتن نظر پای مطالب وب لاگی خودداری کرده ام و علت آن را قبلا چند بار در همین وب لاگ نوشته ام. ممکن است کسانی بخواهند بازی‌گوشی کنند و به نامِ نویسنده در وب لاگ های مختلف نظر بگذارند. این مشکل قبلا برای برخی وب لاگ نویسان به وجود آمده که آن ها هم اعلام کرده اند ذیل هیچ مطلبی نظر نمی گذارند یا نظرهایی که به نام آن ها گذاشته شده و حاوی ناسزا و مطالب غیرعادی ست از آن ها نمی باشد.

موقعیت خوبی ست که دوباره خاطرنشان کنم تمام ای میل های ارسالی این جانب فقط و فقط از آدرس جی میل است، و ای میل هایی که از طریق یاهو.کام با نام من ارسال شود، از طرف این جانب نیست چون قبلا کسی در یاهو.کام نام مرا برای خودش ثبت کرده است. از طریقِ یاهو.دی.ئی نیز هیچ نامه ای ارسال نمی کنم مگر آن که قبلا با جی میل خبر داده باشم. و این را هم اضافه کنم که گاه پاسخ به نامه ها مدت زیادی طول می کشد که به خاطر این تاخیرِ ناگزیر پوزش می خواهم.

نوروز مبارک

بهاران بر شما خجسته باد!

مشکل دريافت مطالب وب لاگ با اي ميل

ظاهرا مدتي ست که مطالب وب لاگ اينجانب با اي ميل به کساني که در Bloglet ثبت نشاني کرده اند ارسال نمي شود. دليل آن را درست نمي دانم. همه چيز به نظر درست مي آيد ولي کسي چيزي دريافت نمي کند. تعداد خوانندگاني که پشت فيلتر مخابرات مانده اند(از جمله خودم) و تمايل به دريافت مطالب با اي ميل دارند کم نيست به همين جهت اگر دوستان ارجمند راه حلي براي اين مسئله سراغ دارند، لطف کنند با اي ميل به من اطلاع دهند. پيشاپيش تشکر مي کنم.

خداحافظ "ايران ما"

نمي‌توانم بگويم چقدر متاثرم از تعطيلي "ايران ما". بيژن صف‌سري چه زيبا و غمگين نوشته است در باره‌ي "ايران ما". چه روزگاري شده است که مي‌هراسيم از نوشتن در باره‌ي رسانه‌ها و نويسندگان محبوب و محجوب‌مان. نمي‌خواهيم بر گرفتاري‌هاي‌شان بيفزاييم. "ايران ما" امروز فيلتر و تعطيل شد. فردا نوبت آن معدود نشريات اينترنتي‌ست که به هزار ترفند باقي مانده‌اند. حکومت معناي کج‌دارومريز را نمي‌فهمد؛ معناي مراعات و حفظ خطوط قرمز را نمي‌فهمد. اين‌طور پيداست که حکومت مصلحت خود نمي‌داند. چون زنگي مست هر که را بر سر راه خود مي‌بيند با تيغ فيلتر و سانسور مي‌زند. افسوس و صد افسوس از مرگ اين نشريه‌ي نجيب. ولي ترديد ندارم که صف‌سري از پاي نخواهد نشست؛ هم‌چنان خواهد گفت و خواهد نوشت، از اين کهنه ديار و مردم صبورش...

تبريک به "هفتانيان"

يک‌سالگي هفتان را به هفتانيان تبريک مي‌گويم. در اين يک سال، هفتان بسيار استريل و پاکيزه عمل کرده است؛ شايد اين وسواس، رضا شکراللهي و حسين جاويد و ديگر دست‌اندرکاران را خسته کند، و شايد، اين‌قدر پاکيزگي چندان لازم و مطلوب نباشد، اما هر چه هست، آرزو مي‌کنيم سال‌هاي سال دوام يابد و زير مشکلات مالي و فني و انساني از پا در نيايد.

اکبر محمدی را فراموش نمی‌کنیم؛ نه او را فراموش می كنيم نه قاتلانش را می بخشيم

عكس از كسوف

فانوس

برای خواندن اين مطلب در خبرنامه ی گويا روی اينجا کليک کنيد.

تشکر و قدرداني

از "ني لبک" عزيز به خاطر زحماتي که در چند ماه گذشته براي به روز نگه داشتن وب لاگ "آزادي براي اکبر گنجي" کشيد به نوبه ي خود تشکر و قدرداني مي کنم.

از نيک آهنگ و مهدي جامي عزيز به خاطر لطفي که در معرفي وب لاگ ها به اينجانب داشته اند صميمانه سپاسگزارم. خوبي از خود ِ دوستان است، و هر آنچه را که نيک مي بينند از سرشت ِ نيک خودشان است.

از دوستان و سروران ارجمندي که محبت کرده اند و سال نو را به اينجانب تبريک گفته اند نهايت سپاس را دارم. براي همگي سالي خوب و خوش توام با شادي و سلامتي آرزومندم.

اِشکال در انتشار کامنت ها

مشکلي در انتشار کامنت ها پيش آمده بود که خوشبختانه رفع شد. ضمن تشکر از دوستان ارجمندی که نظرشان را در مورد نوشته ها منعکس کرده اند، به خاطر تاخيری که در انتشار اين نظرها به وجود آمد از ايشان عذرخواهي مي کنم.
با احترام؛ ف.م.سخن

بستن آي.پي

از راوي آونگ خاطره هاي ما، اي ميلي داشتم که نوشته بودند موقع ارسال کامنت، با پيغام بسته بودن آي.پي شان رو به رو شده اند. من تا کنون هيچ آي.پي ئي را مسدود نکرده ام و فقط کامنت هايي که مي آيد، بعد از بازبيني منتشر مي شود. البته وقتي کامنتي ارسال مي شود، سيستم به طور اتوماتيک، تا مدتي از آن آي.پي کامنت قبول نمي کند، به عبارتي بلافاصله بعد از ارسال کامنت، کامنت دوم قابل درج نيست. شايد مورد راوي هم همين بوده است. در اين حالت، اگر بتوانيد اتصال اينترنت تان را قطع کنيد و دوباره وصل شويد شايد بتوانيد کامنت بعدي را هم بلافاصله ارسال کنيد.

به هر حال عذر مي خواهم از دوستان محترمي که اقدام به ارسال نظر کرده اند و با چنين مشکلي رو به رو شده اند. دوستان لطف کنند، در صورت تکرار اين مشکل با اي ميل به من خبر دهند. با تشکر. ف.م.سخن

(در همين جا از راوي عزيز به خاطر لطف شان تشکر مي کنم. ضمنا مطلب مورد اشاره را در همان روز انتشار مطالعه کردم. دست تان درد نکند.)

سال نو مبارک

فرارسيدن سال نو ميلادی را به هموطنان عزيز مسيحي و ايرانيان مقيم خارج از کشور تبريک مي گويم و آرزو مي کنم سال 2006 سالي توام با صلح و سلامتي و شادی باشد.

کريم امامي، ويراستار، مترجم، عکاس، منتقد...

برای خواندن اين مطلب در خبرنامه ی گويا روی اينجا کليک کنيد.

کريم امامي و کوچه باغ هاي خاطره

برای خواندن اين مطلب در خبرنامه ی گويا روی اينجا کليک کنيد.

توضيح مهم در باره ي اي ميل های دريافتي

17 ماه ژوئن سال 2004 در وب لاگ قبلي، در باره ي آدرس اي ميلم اين مطلب را نوشتم و توضيح دادم که آدرس fmsokhan در صندوق yahoo.com توسط کس ديگري گرفته شده است.

اين توضيح را امروز مجددا ضروري مي دانم که اي ميل هاي عمومي اينجانب فقط و فقط از طريق آدرس fmsokhan@gmail.com ارسال مي شود و اگر نامه اي از طريق آدرس ديگري به نام من ارسال شود، مربوط به اينجانب نمي باشد. در صورتي که خوانندگان محترم با چنين موردي برخورد کرده اند لطفا مورد را از طريق کامنت يا اي ميل به من اطلاع دهند.

اين توضيح را نيز همين جا اضافه کنم که از طريق آدرس fmsokhan@yahoo.de هيچ اي ميلي ارسال نخواهد شد و چت با دوستان تنها بعد از تائيد از طريق آدرس جي ميل صورت خواهد گرفت.

با تشکر و احترام
ف.م.سخن

نوروز مبارک

فرارسيدن نوروز را به شما عزيزانم تبريک مي گويم و سالي توام با شادي و موفقيت براي تان آرزومندم.

وعده ی ملاقات، فردا در پالتاک

فردا، اگر مشکل فني خاصي به وجود نيايد در پالتاک همديگر را خواهيم ديد. بسيار خوشحالم که صدای دوستاني را که تا به امروز فقط نوشته های شان را خوانده ام خواهم شنيد و پای گفت و گوی شان خواهم نشست. بي ترديد جلسه ی خوبي خواهد بود.

قدرداني ها!

از عزيزاني که لطف کرده اند و در زير "گلايه ها"، نوشته های مرا مورد لطف قرار داده اند تشکر می کنم. "گلايه ها" در اصل لينکي بود به مطلب "خوابگرد"، و طرح مسئله ای که وب لاگ نويسان، هر يک به نحوی با آن درگيرند. من از شکراللهي بسيار متشکرم که با طرح اين مسئله باعث شد تا در وب لاگم شاهد محبت دوستان ناديده ام باشم. برای من شخصا هيچ چيز خوشحال کننده تر از ديدن نقد در باره ی نوشته هايم نيست. من اهل فروتني بي جا نيستم که به قول استاد کدکني خود نشانه ی غرور است ولي مگر کار بي عيب وجود دارد؟ اين عيب ها را کجا بايد ديد و آن ها را بر طرف کرد؟ اگر شما نقد کنيد و عيب ها را بگوييد و من در صدد رفع آن ها بر آيم، آيا اين لطف شما به من نخواهد بود و من نبايد خوشحال شوم؟ به اين دليل است که ديدن نقد باعث خوشحالي من مي شود. شما خواننده ی عزيز اين سطور، مي توانيد مثل يک آينه ی شفاف، از زوايای گوناگون - زوايایي که چشم من آن ها را نمي بیند - عيب نوشته هایم را به من نشان دهيد. همان طور که با نوشته های من گاه شاد مي شويد، گاه غمگين؛ گاه لبخند بر لب مي آوريد، گاه اشک بر چشم؛ گاه خشم وجودتان را فرا مي گیرد، گاه محبت قلب تان را، همان طور که نوشته های من بر شما تاثير مي گذارد، شما هم مي توانيد با نظر های خود بر من تاثير بگذاريد. مهم نيست که بر نوشته ای تنها يک نظر نوشته شود، يا اصلا نظری نوشته نشود، ولي مهم اين است که هرگاه دیديد چيزی در دل داريد که بايد با ف.م.سخن تان در ميان بگذاريد حتما اين کار را بکنيد. چه با نظردهي، چه با ای ميل، چه با هر وسيله ی ديگر. دوست ارجمندی نوشته بودند همين انتظار از ف.م.سخن - به عنوان خواننده ی وب لاگ ديگران - هست که او هم نظر بدهد و درست مي گويند. علت اين که چرا اين کار را کمتر کرده ام زير نوشته ی "خوابگرد" شرح داده ام، ولي از این پس سعي خواهم کرد به رغم تمام مسائلي که بر شمردم، نظر خود را ذيل مطالب دوستان وب لاگ نويسم بگذارم.

توضيح در باره ي دو مطلب

انتشار قسمت دوم طنز نوشته ي ري شهري و قسمت پاياني قصه ي پسري که رفراندوم مي خواست بنا به دلايلي به تاخير افتاد. هر دوي اين مطالب به زودي منتشر خواهد شد.

سال نو مبارک

فرارسيدن سال نو ميلادی را به هموطنان عزيز مسيحي و ايرانيان مقيم خارج از کشور تبريک مي گويم.

صفحه ی اعتراض به دستگيری خبرنگاران و وب لاگ نويسان را در خبرنامه ی گويا امضا کنيد!

مسئولان خبرنامه ی گويا، در زير خبر دستگيری اخير خبرنگاران و وب لاگ نويسان، بخش نظرخواهي را به امضا و اعتراض خوانندگان اختصاص داده اند. با هر اسمي که مي نويسيم - واقعي یا مستعار - آن را امضا کنيم.

تشکر و پوزش

به لطف و زحمت دوست بسيار عزيزي به اين آدرس جديد نقل مکان کردم. از کار افتادن وب لاگ قبلي خيلي طول کشيد و دوستاني که محبت مي کردند و به آن نشاني مراجعه مي کردند مطلب جديدي در آنجا نمي يافتند. از همگي ايشان به خاطر اين وقفه ي ناگزير عذر مي خواهم.

مقالات قبلي

لطفا برای خواندن مقالات قبلي به اين دو آدرس مراجعه کنيد:
fmsokhan.weblogs.us
www.fmsokhan.blogspot.com
متشکرم